Porcelain veneers: Preparation design: A retrospective review

Abstract

This paper discusses the preparation of tooth design for porcelain veneers. It follows the literature more than three past decades. From the very beginning, the porcelain veneers were placed to no/minimally prepared tooth substance, showing different problems in clinical use. Later, the technique of etching the porcelain and controlling the reduction of tooth structure presented the great steps forward in porcelain veneers accepting. The special accent concerning the preparative design was placed on variations of incisal edge preparation - the problem, which is still present in current practice. Additionally, the paper emphasizes the extremely demanding protocols in making the porcelain veneers, as well as their expanded clinical indications.

Rad diskutuje preparativni dizajn zuba u izradi porcelanskih faseta kroz literaturni revijalni osvrt duži od tri decenije. Upoznajući se sa porcelanskim fasetama, dentalna profesija nije prepoznavala na pravi način značaj preparacije zuba koji će nositi fasete, pa su fasete aplikovane na nepreparine površine zuba. Veliki korak napred u kliničkoj prihvatljivosti porcelanskih faseta donela je tehnika nagrizanja površine gleđi i kontrolisana redukcija ovog tkiva. Poseban akcenat u uspešnoj ekspolataciji faseta predstavlja iznalaženje odgovarajućeg dizajna incizalne ivice, kao i rešavanje problema fraktura tankih porcelanskih faseta. U vezi sa tim, rad diskutuje jedan od modaliteta u preparaciji incizalne ivice koji uključuje samo njeno skraćivanje do 2mm, but joint dizajn. Istraživanja pokazuju niz prednosti ovog dizajna u odnosu na palatinalni žleb: optimalan odnos keramike i cementa na palatinalnoj strani, smanjen rizik od postcemetirajućeg loma nastalog polimerizacionom kontrakcijom i prirodnim temperaturnim varijacijama u ustima i dr. Uz to, ovaj dizajn omogućava prezervaciju perifernog sloja gleđi, koji je kritičan u eliminaciji mikropukotine na palatinalnom spoju fasete i zuba, jasno se suprostavljajući silama smicanja. Skraćivanje incizalne ivice je jednostavnije, brže, a laboratorijski model je jasniji. Ravna površina ostavlja bolji oslonac keramičkoj faseti, pa su i rizici loma tankih palatinalnih ivica keramike kontrolisani ovim dizajnom. U novije vreme, prošireno indikativno polje u izradi faseta, koje je donelo brojne specifičnosti u preparativnoj tehnici i dizajnu zuba, biva kritikovano od 'back to future' promotera u struci, koji se zalažu za upotrebu tankih non-prep porcelanskih faseta. Uz to, revijalni pregled apostrofira značaj poštovanja veoma zahtevnih, različitih kliničkih faza u preparaciji zuba za prihvatanje soficticiranog konzervativnog modaliteta u struci, kakve su porcelanske fasete.