Određivanje dentalne zrelosti

Abstract

Dentalni uzrast je bitan u proceni plana terapije, odlučivanja vremena početka terapije i njene dužine trajanja, takođe i pri identifikaciji ljudi koji su u procesu migracije, odlučivanja o njihovim pravima u odnosu na uzrast, kao i identifikaciji leševa u masovnim nesrećama, prilikom utvrđivanja spornog očinstva, usvajanja deteta… Najpoznatija kvalitativna metoda za određivanje dentalne zrelosti je metoda po Demirjianu. U mnogim studijama pokazala je solidnu preciznost, ali sa čestim precenjivanjima realne dentalne zrelosti u odnosu na hronološku dob. Dosta preciznijom, naučnici smatraju modifikaciju ove metode koju je 2001. objavio Vilems. Vilemsova metoda je lakša za upotrebu u svakodnevnoj praksi, a pritom sa malim stepenom odstupanja od realnih vrednosti. Prva kvantitativna metoda je objavljena 2006. godine od strane Kamerijera - metoda otvorenih apeksa. U okviru nje se koristi Evropska formula za procenu dentalnog uzrasta na osnovu različitih parametara koji se unose u formulu. Metoda otvorenih apeksa i Evropska formula prvi put su testirane na srpskoj populaciji od strane dr Nemanje Marinkovića sa Stomatološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Rezultat tog istraživanja je pokazao da su ovo uspešne i pouzdane metode za procenu dentalnog uzrasta u srpskoj populaciji.