TY  - JOUR
AU  - Biočanin, Vladimir
AU  - Milić, Marija
AU  - Vučetić, Milan
AU  - Baćević, Miljana
AU  - Vasović, Dina
AU  - Živadinović, Milka
AU  - Ćetković, Dejan
AU  - Ćalasan, Dejan
AU  - Brković, Božidar
PY  - 2016
UR  - https://smile.stomf.bg.ac.rs/handle/123456789/2073
AB  - Introduction. The material used for root-end filling has to be biocompatible with adjacent periapical tissue and to stimulate its regenerative processes. Tricalcium silicate cement (TSC), as a new dental material, shows good sealing properties with dentin, high compression strengths and better marginal adaptation than commonly used root-end filling materials. Although optimal postoperative healing of periapical tissues is mainly influenced by characteristics of end-root material used, it could sometimes be affected by the influence of systemic diseases, such as diabetes mellitus (DM). Case report. We presented apical healing of the upper central incisor, retrofilled with TSC, in a diabetic patient (type 2 DM) with peripheral neuropathy. Standard root-end resection of upper central incisor was accompanied by retropreparation using ultrasonic retrotips to the depth of 3 mm and retrofilling with TSC. Postoperatively, the surgical wound healed uneventfully. However, the patient reported undefined dull pain in the operated area that could possibly be attributed to undiagnosed intraoral diabetic peripheral neuropathy, what was evaluated clinically. Conclusion. Although TSC presents a suitable material for apical root-end filling in the treatment of chronic periradicular lesions a possible presence of systemic diseases, like type 2 DM, has to be considered in the treatment outcome estimation.
AB  - Uvod. Materijal koji se koristi za retrogradnu opturaciju kanala korena trebalo bi da bude biokompatibilan sa okolnim periapeksnim tkivom i da stimuliše procese njegove regeneracije. Trikalcijum silikatni cement (TSC), kao novi dentalni materijal, pokazuje dobro zaptivanje, visoku kompresivnu snagu i bolju ivičnu adaptaciju u odnosu na standardno korišćene materijale za retroopturaciju. Iako postoperativno zarastanje periapikalnog tkiva najviše zavisi od karakteristika materijala za retroopturaciju, ponekad na uspeh zarastanja može uticati i prisustvo neke sistemske bolesti kao što je dijabetes melitus (DM). Prikaz bolesnika. Prikazali smo apikalno zarastanje u predelu gornjeg centralnog sekutića, nakon retroopturacije sa TSC, kod bolesnika sa DM tipa 2 i prisutnom perifernom neuropatijom. Standardna resekcija korena gornjeg centralnog sekutića bila je urađena retropreparacijom ultrazvučnim nastavcima do dubine od 3 mm i retrogradnom opturacijom sa TSC. Zarastanje postoperativne regije bilo je u fiziološkim granicama. Bolesnik se, međutim, žalio na nedefinisan, tup bol u predelu operisane regije koji je verovatno bio povezan sa nedijagnostikovanom intraoralnom dijabetičnom perifernom neuropatijom, što je potvrđeno kliničkim nalazom. Zaključak. Iako TSC predstavlja pogodan materijal za retrogradnu opturaciju kanala korena zuba u lečenju hroničnih periradikularnih lezija, u proceni ishoda lečenja treba imati u vidu i moguće prisustvo perifernih manfestacija sistemskih bolesti kao što je DM tipa 2.
PB  - Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd
T2  - Vojnosanitetski pregled
T1  - Apical root-end filling with tricalcium silicate-based cement in a patient with diabetes mellitus: A case report
T1  - Punjenje kanala korena cementom na bazi trikalcijum-silikata kod bolesnika sa dijabetesom melitusom
VL  - 73
IS  - 12
SP  - 1173
EP  - 1177
DO  - 10.2298/VSP150606137B
ER  - 

@article{
author = "Biočanin, Vladimir and Milić, Marija and Vučetić, Milan and Baćević, Miljana and Vasović, Dina and Živadinović, Milka and Ćetković, Dejan and Ćalasan, Dejan and Brković, Božidar",
year = "2016",
abstract = "Introduction. The material used for root-end filling has to be biocompatible with adjacent periapical tissue and to stimulate its regenerative processes. Tricalcium silicate cement (TSC), as a new dental material, shows good sealing properties with dentin, high compression strengths and better marginal adaptation than commonly used root-end filling materials. Although optimal postoperative healing of periapical tissues is mainly influenced by characteristics of end-root material used, it could sometimes be affected by the influence of systemic diseases, such as diabetes mellitus (DM). Case report. We presented apical healing of the upper central incisor, retrofilled with TSC, in a diabetic patient (type 2 DM) with peripheral neuropathy. Standard root-end resection of upper central incisor was accompanied by retropreparation using ultrasonic retrotips to the depth of 3 mm and retrofilling with TSC. Postoperatively, the surgical wound healed uneventfully. However, the patient reported undefined dull pain in the operated area that could possibly be attributed to undiagnosed intraoral diabetic peripheral neuropathy, what was evaluated clinically. Conclusion. Although TSC presents a suitable material for apical root-end filling in the treatment of chronic periradicular lesions a possible presence of systemic diseases, like type 2 DM, has to be considered in the treatment outcome estimation., Uvod. Materijal koji se koristi za retrogradnu opturaciju kanala korena trebalo bi da bude biokompatibilan sa okolnim periapeksnim tkivom i da stimuliše procese njegove regeneracije. Trikalcijum silikatni cement (TSC), kao novi dentalni materijal, pokazuje dobro zaptivanje, visoku kompresivnu snagu i bolju ivičnu adaptaciju u odnosu na standardno korišćene materijale za retroopturaciju. Iako postoperativno zarastanje periapikalnog tkiva najviše zavisi od karakteristika materijala za retroopturaciju, ponekad na uspeh zarastanja može uticati i prisustvo neke sistemske bolesti kao što je dijabetes melitus (DM). Prikaz bolesnika. Prikazali smo apikalno zarastanje u predelu gornjeg centralnog sekutića, nakon retroopturacije sa TSC, kod bolesnika sa DM tipa 2 i prisutnom perifernom neuropatijom. Standardna resekcija korena gornjeg centralnog sekutića bila je urađena retropreparacijom ultrazvučnim nastavcima do dubine od 3 mm i retrogradnom opturacijom sa TSC. Zarastanje postoperativne regije bilo je u fiziološkim granicama. Bolesnik se, međutim, žalio na nedefinisan, tup bol u predelu operisane regije koji je verovatno bio povezan sa nedijagnostikovanom intraoralnom dijabetičnom perifernom neuropatijom, što je potvrđeno kliničkim nalazom. Zaključak. Iako TSC predstavlja pogodan materijal za retrogradnu opturaciju kanala korena zuba u lečenju hroničnih periradikularnih lezija, u proceni ishoda lečenja treba imati u vidu i moguće prisustvo perifernih manfestacija sistemskih bolesti kao što je DM tipa 2.",
publisher = "Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd",
journal = "Vojnosanitetski pregled",
title = "Apical root-end filling with tricalcium silicate-based cement in a patient with diabetes mellitus: A case report, Punjenje kanala korena cementom na bazi trikalcijum-silikata kod bolesnika sa dijabetesom melitusom",
volume = "73",
number = "12",
pages = "1173-1177",
doi = "10.2298/VSP150606137B"
}

Biočanin, V., Milić, M., Vučetić, M., Baćević, M., Vasović, D., Živadinović, M., Ćetković, D., Ćalasan, D.,& Brković, B.. (2016). Apical root-end filling with tricalcium silicate-based cement in a patient with diabetes mellitus: A case report. in Vojnosanitetski pregled
Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd., 73(12), 1173-1177.
https://doi.org/10.2298/VSP150606137B

Biočanin V, Milić M, Vučetić M, Baćević M, Vasović D, Živadinović M, Ćetković D, Ćalasan D, Brković B. Apical root-end filling with tricalcium silicate-based cement in a patient with diabetes mellitus: A case report. in Vojnosanitetski pregled. 2016;73(12):1173-1177.
doi:10.2298/VSP150606137B .

Biočanin, Vladimir, Milić, Marija, Vučetić, Milan, Baćević, Miljana, Vasović, Dina, Živadinović, Milka, Ćetković, Dejan, Ćalasan, Dejan, Brković, Božidar, "Apical root-end filling with tricalcium silicate-based cement in a patient with diabetes mellitus: A case report" in Vojnosanitetski pregled, 73, no. 12 (2016):1173-1177,
https://doi.org/10.2298/VSP150606137B . .

TY  - THES
AU  - Živadinović, Milka
PY  - 2016
UR  - http://eteze.bg.ac.rs/application/showtheses?thesesId=3959
UR  - https://fedorabg.bg.ac.rs/fedora/get/o:13289/bdef:Content/download
UR  - https://fedorabg.bg.ac.rs/fedora/get/o:13367/bdef:Izvestaj/download
UR  - http://vbs.rs/scripts/cobiss?command=DISPLAY&base=70036&RID=48251919
UR  - http://nardus.mpn.gov.rs/123456789/6630
UR  - https://smile.stomf.bg.ac.rs/handle/123456789/1004
AB  - Uvod: Kostno tkivo je mineralizovano i visoko vaskularizovano vezivno tkivo koje ima jedinstvenu sposobnost zarastanja, sa potpunim obnavljanjem svoje strukture i funkcije, koje se odvija procesom regeneracije kosti. Imajući u vidu ovaj složeni biološki proces, zarastanje kostnog tkiva se odvija u nekoliko faza intramembranoznog tipa osifikacije, i to: faza inflamacije i stvaranja centara osifikacije u vezivnom tkivu, potom faza stvaranja osteoida tj. nemineralizovanog matriksa kosti, faza stvaranja nezrele novoformirane kosti, faza stvaranja periosta i faza primarnog stvaranja kosti. Osnovni biološki mehanizmi koji čine osnovu regeneracije kosti uključuju tri procesa: osteogenezu, osteokondukciju i osteoindukciju. U svojoj osnovi, proces osteogeneze, zasnovan na stvaranju centara nove kosti u fazama njenog zarastanja, jeste organizovan procesom osteokondukcije, odnosno stvaranja kostnog tkiva signalnim mehanizmima iz okolne kosti čime se obezbeđuje mobilizacija i prorastanje osteogenih ćelija na mestu regeneracije, i procesom osteoindukcije, tj. stvaranjem kostnog tkiva indukovano signalnim mehanizmima unutar kostnog defekta, diferencijacijom lokalnih nediferenciranih ćelija vezivnog tkiva u osteoblaste, fibroblaste i osteoklaste, pod uticajem jednog ili više induktivnih faktora. Sinhronizovano, ćelijski (aktivnost faktora rasta) i tkivni (aktivnost ćelija kostnog tkiva) mehanizmi osteogeneze leže u osnovi fiziološkog procesa modelacije i remodelacije kostnog tkiva u toku njenog zarastanja, usled interakcije između ćelija kostnog tkiva, osteoinduktivnih faktora rasta, osteokonduktivnog matriksa i procesa vaskularizacije. S tim u vezi, faktor rasta vaskularnog endotela (VEGF) je jedan od najznačajnijih signalnih molekula u procesu angiogeneze. Njegova uloga je važna u stimulaciji rasta i deobe endotelnih ćelija iz već postojeće vaskularne strukture u procesu regeneracije kostnog tkiva, kontroli propustljivosti krvnih sudova, zaštiti endotelnih ćelija od apoptoze i stimulaciji diferencijacije i proliferacije osteoprogenitornih ćelija. Takođe, transdukcionim mehanizmima preko stimulacije endotelnih ćelija, VEGF utiče na produkciju kostnog morfogenetskog faktora 2 (BMP2), za koji je poznato da, kao osnovni osteogeni faktor rasta, ima važnu ulogu u stimulaciji diferencijacije mezenhimalnih stem ćelija u pravcu nastanka osteoblastima sličnih ćelija, kao i aktivnih osteoblasta i ćelija periosta...
PB  - Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet
T1  - Evaluation of bone regeneration in critical sized calvarial defects in rabbits with diabetes mellitus type I
T1  - Ispitivanje uspešnosti regeneracije kostnog tkiva na modelu kritičnog defekta kalvarije kunića sa dijabetes melitusom tip 1
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_nardus_6630
ER  - 

@phdthesis{
author = "Živadinović, Milka",
year = "2016",
abstract = "Uvod: Kostno tkivo je mineralizovano i visoko vaskularizovano vezivno tkivo koje ima jedinstvenu sposobnost zarastanja, sa potpunim obnavljanjem svoje strukture i funkcije, koje se odvija procesom regeneracije kosti. Imajući u vidu ovaj složeni biološki proces, zarastanje kostnog tkiva se odvija u nekoliko faza intramembranoznog tipa osifikacije, i to: faza inflamacije i stvaranja centara osifikacije u vezivnom tkivu, potom faza stvaranja osteoida tj. nemineralizovanog matriksa kosti, faza stvaranja nezrele novoformirane kosti, faza stvaranja periosta i faza primarnog stvaranja kosti. Osnovni biološki mehanizmi koji čine osnovu regeneracije kosti uključuju tri procesa: osteogenezu, osteokondukciju i osteoindukciju. U svojoj osnovi, proces osteogeneze, zasnovan na stvaranju centara nove kosti u fazama njenog zarastanja, jeste organizovan procesom osteokondukcije, odnosno stvaranja kostnog tkiva signalnim mehanizmima iz okolne kosti čime se obezbeđuje mobilizacija i prorastanje osteogenih ćelija na mestu regeneracije, i procesom osteoindukcije, tj. stvaranjem kostnog tkiva indukovano signalnim mehanizmima unutar kostnog defekta, diferencijacijom lokalnih nediferenciranih ćelija vezivnog tkiva u osteoblaste, fibroblaste i osteoklaste, pod uticajem jednog ili više induktivnih faktora. Sinhronizovano, ćelijski (aktivnost faktora rasta) i tkivni (aktivnost ćelija kostnog tkiva) mehanizmi osteogeneze leže u osnovi fiziološkog procesa modelacije i remodelacije kostnog tkiva u toku njenog zarastanja, usled interakcije između ćelija kostnog tkiva, osteoinduktivnih faktora rasta, osteokonduktivnog matriksa i procesa vaskularizacije. S tim u vezi, faktor rasta vaskularnog endotela (VEGF) je jedan od najznačajnijih signalnih molekula u procesu angiogeneze. Njegova uloga je važna u stimulaciji rasta i deobe endotelnih ćelija iz već postojeće vaskularne strukture u procesu regeneracije kostnog tkiva, kontroli propustljivosti krvnih sudova, zaštiti endotelnih ćelija od apoptoze i stimulaciji diferencijacije i proliferacije osteoprogenitornih ćelija. Takođe, transdukcionim mehanizmima preko stimulacije endotelnih ćelija, VEGF utiče na produkciju kostnog morfogenetskog faktora 2 (BMP2), za koji je poznato da, kao osnovni osteogeni faktor rasta, ima važnu ulogu u stimulaciji diferencijacije mezenhimalnih stem ćelija u pravcu nastanka osteoblastima sličnih ćelija, kao i aktivnih osteoblasta i ćelija periosta...",
publisher = "Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet",
title = "Evaluation of bone regeneration in critical sized calvarial defects in rabbits with diabetes mellitus type I, Ispitivanje uspešnosti regeneracije kostnog tkiva na modelu kritičnog defekta kalvarije kunića sa dijabetes melitusom tip 1",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_nardus_6630"
}

Živadinović, M.. (2016). Evaluation of bone regeneration in critical sized calvarial defects in rabbits with diabetes mellitus type I. 
Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_nardus_6630

Živadinović M. Evaluation of bone regeneration in critical sized calvarial defects in rabbits with diabetes mellitus type I. 2016;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_nardus_6630 .

Živadinović, Milka, "Evaluation of bone regeneration in critical sized calvarial defects in rabbits with diabetes mellitus type I" (2016),
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_nardus_6630 .

TY  - JOUR
AU  - Živadinović, Milka
AU  - Andrić, Miroslav
AU  - Milošević, Verica
AU  - Manojlović-Stojanoski, Milica
AU  - Prokić, Branislav
AU  - Prokić, Bogomir
AU  - Dimić, Aleksandar
AU  - Ćalasan, Dejan
AU  - Brković, Božidar
PY  - 2016
UR  - https://smile.stomf.bg.ac.rs/handle/123456789/2082
AB  - Background/Aim. The mechanism of impaired bone healing in diabetes mellitus includes different tissue and cellular level activities due to micro- and macrovascular changes. As a chronic metabolic disease with vascular complications, diabetes affects a process of bone regeneration as well. The therapeutic approach in bone regeneration is based on the use of osteoinductive autogenous grafts as well as osteoconductive synthetic material, like a β-tricalcium phosphate. The aim of the study was to determine the quality and quantity of new bone formation after the use of autogenous bone and β-tricalcium phosphate in the model of calvarial critical-sized defect in rabbits with induced diabetes mellitus type I. Methods. The study included eight 4-month-old Chincilla rabbits with alloxan-induced diabetes mellitus type I. In all animals, there were surgically created two calvarial bilateral defects (diameter 12 mm), which were grafted with autogenous bone and β-tricalcium phosphate (n = 4) or served as unfilled controls (n = 4). After 4 weeks of healing, animals were sacrificed and calvarial bone blocks were taken for histologic and histomorphometric analysis. Beside descriptive histologic evaluation, the percentage of new bone formation, connective tissue and residual graft were calculated. All parameters were statistically evaluated by Friedman Test and post hock Wilcoxon Singed Ranks Test with a significance of p  lt  0.05. Results. Histology revealed active new bone formation peripherally with centrally located connective tissue, newly formed woven bone and well incorporated residual grafts in all treated defects. Control samples showed no bone bridging of defects. There was a significantly more new bone in autogeonous graft (53%) compared with β-tricalcium phosphate (30%), (p  lt  0.030) and control (7%), (p  lt  0.000) groups. A significant difference was also recorded between β-tricalcium phosphate and control groups (p  lt  0.008). Conclusion. In the present study on the rabbit grafting model with induced diabetes mellitus type I, the effective bone regeneration of critical bone defects was obtained using autogenous bone graft.
AB  - Uvod/Cilj. Mehanizam otežanog zarastanja tkiva kod dijabetesa melitusa zasnovan je na različitim promenama funkcije na tkivnom i ćelijskom nivou, usled prisutnih mikro- i makrovaskularnih promena. Kao hronično metaboličko oboljenje sa vaskularnim komplikacijama, dijabetes melitus zahvata i proces koštane regeneracije. Terapijski postupci u okviru regeneracije kosti obuhvataju primenu autotransplantata sa oseoinduktivnim delovanjem i sintetskih osteokonduktivnih materijala, kao što je i β-trikalcijum fosfat. Cilj ovog rada bio je da se ispita kvantitet i kvalitet novoformiranog koštanog tkiva posle korišćenja autotransplantata kosti i β-trikalcijum fosfata, na modelu kritičnog defekta kalvarije kunića sa eksperimentalno izazvanim dijabetesom melitusom tipa I. Metode. U ovo istraživanje bilo je uključeno 8 kunića (soj Činičila), starosti 4 meseca, kod kojih je dijabetes melitus tipa I bio izazvan aloksanom. Kod svih životinja hirurški je urađen defekt kritičneveličine na kosti kalvarije (prečnika 12 mm), koji je popunjen autotransplantatom kosti i β-trikalcijum fosfatom (n = 4) ili je ostavljen da spontano zarasta kao kontrolni defekt (n = 4). Posle 4 nedelje, sve životinje su bile žrtvovane i koštani uzorci uzeti za histološku i histomorfometrijsku analizu. Pored deskriptivne histološke analize, urađena je i kvantitativna analiza novoformirane kosti, vezivnog tkiva i materijala za koštanu regeneraciju. Statistička analiza vršena je primenom Friedmanovog testa i post hock Vilkoksonovog neparametrijskog testa sa stepenom značajnosti od p  lt  0,05. Rezultati. Histološka analiza uzoraka kosti pokazala je prisustvo novoformirane kosti na periferiji defekta, dok je u centralom delu bilo prisutno vezivno tkivo, nezrelo koštano tkivo i dobro sjedinjeni neresorbovani materijal za regeneraciju kosti. Kontrolni uzorci nisu pokazali koštano zarastanje defekata. Značajno više novoformirane kosti bilo je prisutno u defektima regenerisanim autotransplantatom (53%) u poređenju sa kontrolnim defektima (7%), (p  lt  0,000) i defektima popunjenim β-trikalcijum fosfatom (30%), (p  lt  0,030). Takođe, značajna razlika uočena je i između grupe sa β-trikalcijum fosfatom i kontrolnim koštanim defektom (p  lt  0,008). Zaključak. Primena autotransplantata kosti značajno povećava uspešnost regeneracije kritičnih defekata kosti kalvarije kunića sa dijabetesom melitusom tipa I.
PB  - Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd
T2  - Vojnosanitetski pregled
T1  - Histomorphometric evaluation of bone regeneration using autogenous bone and beta-tricalcium phosphate in diabetic rabbits
T1  - Histomorfometrijska analiza regeneracije kosti kod kunića sa dijabetesom melitusom posle primene autotransplantata kosti i beta-trikalcijum fosfata
VL  - 73
IS  - 12
SP  - 1132
EP  - 1138
DO  - 10.2298/VSP151125013Z
ER  - 

@article{
author = "Živadinović, Milka and Andrić, Miroslav and Milošević, Verica and Manojlović-Stojanoski, Milica and Prokić, Branislav and Prokić, Bogomir and Dimić, Aleksandar and Ćalasan, Dejan and Brković, Božidar",
year = "2016",
abstract = "Background/Aim. The mechanism of impaired bone healing in diabetes mellitus includes different tissue and cellular level activities due to micro- and macrovascular changes. As a chronic metabolic disease with vascular complications, diabetes affects a process of bone regeneration as well. The therapeutic approach in bone regeneration is based on the use of osteoinductive autogenous grafts as well as osteoconductive synthetic material, like a β-tricalcium phosphate. The aim of the study was to determine the quality and quantity of new bone formation after the use of autogenous bone and β-tricalcium phosphate in the model of calvarial critical-sized defect in rabbits with induced diabetes mellitus type I. Methods. The study included eight 4-month-old Chincilla rabbits with alloxan-induced diabetes mellitus type I. In all animals, there were surgically created two calvarial bilateral defects (diameter 12 mm), which were grafted with autogenous bone and β-tricalcium phosphate (n = 4) or served as unfilled controls (n = 4). After 4 weeks of healing, animals were sacrificed and calvarial bone blocks were taken for histologic and histomorphometric analysis. Beside descriptive histologic evaluation, the percentage of new bone formation, connective tissue and residual graft were calculated. All parameters were statistically evaluated by Friedman Test and post hock Wilcoxon Singed Ranks Test with a significance of p  lt  0.05. Results. Histology revealed active new bone formation peripherally with centrally located connective tissue, newly formed woven bone and well incorporated residual grafts in all treated defects. Control samples showed no bone bridging of defects. There was a significantly more new bone in autogeonous graft (53%) compared with β-tricalcium phosphate (30%), (p  lt  0.030) and control (7%), (p  lt  0.000) groups. A significant difference was also recorded between β-tricalcium phosphate and control groups (p  lt  0.008). Conclusion. In the present study on the rabbit grafting model with induced diabetes mellitus type I, the effective bone regeneration of critical bone defects was obtained using autogenous bone graft., Uvod/Cilj. Mehanizam otežanog zarastanja tkiva kod dijabetesa melitusa zasnovan je na različitim promenama funkcije na tkivnom i ćelijskom nivou, usled prisutnih mikro- i makrovaskularnih promena. Kao hronično metaboličko oboljenje sa vaskularnim komplikacijama, dijabetes melitus zahvata i proces koštane regeneracije. Terapijski postupci u okviru regeneracije kosti obuhvataju primenu autotransplantata sa oseoinduktivnim delovanjem i sintetskih osteokonduktivnih materijala, kao što je i β-trikalcijum fosfat. Cilj ovog rada bio je da se ispita kvantitet i kvalitet novoformiranog koštanog tkiva posle korišćenja autotransplantata kosti i β-trikalcijum fosfata, na modelu kritičnog defekta kalvarije kunića sa eksperimentalno izazvanim dijabetesom melitusom tipa I. Metode. U ovo istraživanje bilo je uključeno 8 kunića (soj Činičila), starosti 4 meseca, kod kojih je dijabetes melitus tipa I bio izazvan aloksanom. Kod svih životinja hirurški je urađen defekt kritičneveličine na kosti kalvarije (prečnika 12 mm), koji je popunjen autotransplantatom kosti i β-trikalcijum fosfatom (n = 4) ili je ostavljen da spontano zarasta kao kontrolni defekt (n = 4). Posle 4 nedelje, sve životinje su bile žrtvovane i koštani uzorci uzeti za histološku i histomorfometrijsku analizu. Pored deskriptivne histološke analize, urađena je i kvantitativna analiza novoformirane kosti, vezivnog tkiva i materijala za koštanu regeneraciju. Statistička analiza vršena je primenom Friedmanovog testa i post hock Vilkoksonovog neparametrijskog testa sa stepenom značajnosti od p  lt  0,05. Rezultati. Histološka analiza uzoraka kosti pokazala je prisustvo novoformirane kosti na periferiji defekta, dok je u centralom delu bilo prisutno vezivno tkivo, nezrelo koštano tkivo i dobro sjedinjeni neresorbovani materijal za regeneraciju kosti. Kontrolni uzorci nisu pokazali koštano zarastanje defekata. Značajno više novoformirane kosti bilo je prisutno u defektima regenerisanim autotransplantatom (53%) u poređenju sa kontrolnim defektima (7%), (p  lt  0,000) i defektima popunjenim β-trikalcijum fosfatom (30%), (p  lt  0,030). Takođe, značajna razlika uočena je i između grupe sa β-trikalcijum fosfatom i kontrolnim koštanim defektom (p  lt  0,008). Zaključak. Primena autotransplantata kosti značajno povećava uspešnost regeneracije kritičnih defekata kosti kalvarije kunića sa dijabetesom melitusom tipa I.",
publisher = "Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd",
journal = "Vojnosanitetski pregled",
title = "Histomorphometric evaluation of bone regeneration using autogenous bone and beta-tricalcium phosphate in diabetic rabbits, Histomorfometrijska analiza regeneracije kosti kod kunića sa dijabetesom melitusom posle primene autotransplantata kosti i beta-trikalcijum fosfata",
volume = "73",
number = "12",
pages = "1132-1138",
doi = "10.2298/VSP151125013Z"
}

Živadinović, M., Andrić, M., Milošević, V., Manojlović-Stojanoski, M., Prokić, B., Prokić, B., Dimić, A., Ćalasan, D.,& Brković, B.. (2016). Histomorphometric evaluation of bone regeneration using autogenous bone and beta-tricalcium phosphate in diabetic rabbits. in Vojnosanitetski pregled
Vojnomedicinska akademija - Institut za naučne informacije, Beograd., 73(12), 1132-1138.
https://doi.org/10.2298/VSP151125013Z

Živadinović M, Andrić M, Milošević V, Manojlović-Stojanoski M, Prokić B, Prokić B, Dimić A, Ćalasan D, Brković B. Histomorphometric evaluation of bone regeneration using autogenous bone and beta-tricalcium phosphate in diabetic rabbits. in Vojnosanitetski pregled. 2016;73(12):1132-1138.
doi:10.2298/VSP151125013Z .

Živadinović, Milka, Andrić, Miroslav, Milošević, Verica, Manojlović-Stojanoski, Milica, Prokić, Branislav, Prokić, Bogomir, Dimić, Aleksandar, Ćalasan, Dejan, Brković, Božidar, "Histomorphometric evaluation of bone regeneration using autogenous bone and beta-tricalcium phosphate in diabetic rabbits" in Vojnosanitetski pregled, 73, no. 12 (2016):1132-1138,
https://doi.org/10.2298/VSP151125013Z . .