Influence of balanced occlusion in complete dentures on the decrease in the reduction of an edentulous ridge

Abstract

Background/Aim. Balanced occlusal arrangement of artificial teeth and balanced occlusion is a specific type of occlusion that preserves the stability of complete dentures. Balanced occlusion comprises realization of tooth contacts at the working side as well as at the balancing side, at the same time. The aim of this study was to assess the influence of balanced occlusal arrangement of artificial teeth on the decrease in reduction of edentulous alveolar ridge. Methods. A longitudinal study on 91 fully edentulous patients was conducted using their panoramic radiographs and parameters of vertical dimension of edentulous ridges. All the patients were clinically examined by the same and a qualified dental practitioner. Numerical values of parameters of vertical dimensions of edentulous ridges and lines were statistically processed and compared using the Student's t-test. Results. Vertical dimensions and heights of edentulous ridges were different after comparison of parameters in complete denture wearers with balanced occlusion and complete denture wearers without bilaterally balanced occlusion, as well as between male and female edentulous patients. Statistically significant differences of heights were established in complete denture wearers' with a set of artificial teeth without balanced occlusion, at the baseline and 12 months after wearing of complete dentures. Conclusion. Balanced occlusion is a favored occlusal design in setting of artificial teeth in conventional complete dentures, which preserves edentulous ridge and influence the stability of dentures.

Uvod/Cilj. Postava veštačkih zuba po balansnoj okluziji (BO) i balansno okluzalno uravnoteženje je posebna vrsta okluzije koja uslovljava i čuva stabilnost totalnih proteza. Balansna okluzija podrazumeva da kontakti veštačkih zuba postoje u isto vreme i na radnoj i na balansnoj strani. Cilj ove studije bio je da se ispita uticaj postave zuba po balansnoj okluziji na sniženje redukcije bezubog grebena. Metode. U okviru ove longitudinalne studije ispitan je 91 bezubi pacijent uz korišćenje ortopantomograma i parametara vertikalne dimenzije bezubog grebena. Svi pacijenti bili su i klinički ispitani od strane istog kvalifikovanog stomatologa, specijaliste stomatološke protetike. Numeričke vrednosti parametara vertikalne dimenzije bezubih grebenova bile su statistički obrađene i upoređene korišćenjem Studentovog t-testa. Rezultati. Vertikalna rastojanja i visine bezubih grebenova bile su različite pri upoređivanju parametara kod pacijenata koji su koristili totalne proteze sa BO i pacijenata koji su imali totalne proteze bez obostrane BO, a takođe i između pacijenata i pacijentkinja. Statistički značajne razlike utvrđene su kod pacijenata sa totalnim protezama u kojima zubi nisu bili postavljeni u skladu sa obostrano uravnoteženom BO, na početku merenja i posle 12 meseci terapije totalnim protezama. Zaključak. Balansna okluzija je zadovoljavajući i uspešan okluzalni odnos veštačkih zuba u totalnim zubnim protezama koji utiče na očuvanje bezubog grebena i uslovljava stabilnost totalnih proteza.