The influenece of saliva samples storage on biochemical markers level

Abstract

Salivary analysis is rapid, simple and non invasive, so it is often used as a sample for measuring levels of different biomarkers. Storage of saliva samples can influence their concentration. Aim: To investigate the influence of different storage conditions of saliva samples on the level of various biomarkers. Material and methods: Samples of unstimulated saliva were collected from 34 healthy volunteers, male and female, 25­70 years old, with the special test tubes - Salivette. We analyzed glucose, urea, uric acid, triglycerides, calcium and iron, using spectrophotometric method. Sodium and potassium in saliva were measured by flame photometry. Biomarkers' analysis was done in native samples of saliva, then after seven days of storage on +4 oC, finaly after thirty days of storage on ­20 oC. Results: Mean values of biomarkers' concentrations in native saliva were similar as results of other authors. After 7 days of storage on +4 oC, levels of glucose (0,66 mmol/L), urea (5,3 mmol/L), uric acid (228 µmol/L), triglycerides (0,27 mmol/L), calcium (2,11 mmol/L), iron (8,5 µmol/L), potassium (14,9 mmol/L) and sodium (10,3 mmol/L) didn't show statistically significant difference (p > 0,05) related to their concentrations in native saliva samples. Also, mean values of investigated biomarkers weren't statistically different in samples of native saliva and those stored 30 days on ­20 oC. Conclusion: Various storage conditions didn't influence on investigated biomarkers' levels. Stability of these biomarkers shows that saliva has big potential as a diagnostic fluid.

Analiza pljuvačke je brza, jednostavna i neinvazivna, pa se pljuvačka sve češće koristi kao biološki uzorak za analizu različitih markera. Način čuvanja uzoraka pljuvačke do analize može da utiče na njihovu koncentraciju. Cilj: Ispitati uticaj različitih uslova čuvanja uzoraka pljuvačke na koncentraciju biomarkera. Materijal i metode: Uzorci nestimulisane pljuvačke sakupljeni su od 34 zdrava dobrovoljca, oba pola, starosti 25-70 godina, u specijalne epruvete - salivete. Analizirani su glukoza, urea, mokraćna kiselina, trigliceridi, kalcijum i gvožđe, metodom spektrofotometrije, a kalijum i natrijum su određeni plamenom fotometrijom. Analiza biohemijskih markera je urađena u svežem uzorku pljuvačke na sobnoj temperaturi, zatim u uzorku koji je čuvan sedam dana na +4 oC i uzorku koji je čuvan 30 dana na ­20 oC. Rezultati: Srednje vrednosti koncentracija biohemijskih markera u svežem uzorku pljuvačke odgovarale su vrednostima koje su dobili drugi autori. Nakon čuvanja pljuvačke sedam dana na +4 oC, koncentracije glukoze (0,66 mmol/L), uree (5,3 mmol/L), mokraćne kiseline (228 µmol/L), triglicerida (0,27 mmol/L), kalcijuma (2,11 mmol/L), gvožđa (8,5 µmol/L), kalijuma (14,9 mmol/L) i natrijuma (10,3 mmol/L) nisu pokazale statistički zna­ čajnu razliku (p > 0,05) u odnosu na njihove koncentracije u svežem uzorku pljuvačke. Takođe, nema statistički značajne razlike između srednjih vrednosti koncentracija ispitivanih markera u svežem uzorku pljuvačke i nakon 30 dana čuvanja na ­20 oC. Zaključak: Različiti uslovi čuvanja pljuvačke nisu uticali na koncentraciju ispitanih biohemijskih markera. Stabilnost ovih biomarkera ukazuje da pljuvačka ima sve više udela kao dijagnostička tečnost.