Efficiency of photodynamic therapy in the treatment of peri-implantitis: A three-month randomized controlled clinical trial

Abstract

Introduction Peri-implantitis is an inflammatory lesion of peri-implant tissues. Eradication of the causative bacteria and decontamination of the implant surface is essential in achieving predictable and stabile clinical results. Photodynamic therapy (PDT) is non-invasive adjuvant therapeutic method to surgery in the treatment of bacterial infection. Objective The aim of this study was to evaluate early clinical and microbiological outcomes of periimplantitis after surgical therapy with adjuvant PDT. Methods Fifty-two diagnosed peri-implantitis sites were divided into two groups. PDT was used for decontamination of implant surface in the study group; in the control group, chlorhexidine gel (CHX) followed by saline irrigation was applied. Several clinical parameters were recorded before the treatment (baseline values) and three months after surgical treatment. Samples for microbiological identification were collected before therapy, during the surgical therapy (before and after decontamination of implant surface), and three months thereafter, and analyzed with identification systems using biochemical analysis. Results The use of PDT resulted in significant decrease of bleeding on probing in comparison to CHX (p lt 0.001). It showed significant decontamination of implant surfaces with complete elimination of anaerobic bacteria immediately after surgical procedure and three months later. Conclusion The results indicate that PDT can be used as an adjuvant therapy to surgery for decontamination of implant surface and surrounding peri-implant tissues within the treatment of peri-implantitis.

Uvod Periimplantitis je inflamatorni proces koji zahvata meka tkiva i potpornu kost oko oseointegrisanog implantata. Eliminacija patogenih mikroorganizama i dekontaminacija implantne površine predstavlju najbitniji korak u postizanju stabilnih kliničkih rezultata. Fotodinamska terapija (FDT) predstavlja dodatni neinvazivni metod u terapiji bakterijskih infekcija. Cilj rada Cilj rada bila je procena kliničkih i mikrobioloških parametara nakon hirurške terapije periimplantitisa uz dodatnu primenu FDT. Metode rada Sva dijagnostikovana mesta periimplantitisa (n = 52) bila su podeljena u dve grupe: u studijskoj grupi, za dekontaminaciju implantne površine tokom hirurške procedure korišćena je FDT; u kontrolnoj grupi, za dekontaminaciju implantne površine korišćen je hlorheksidin u gelu (CHX). Klinički parametri praćeni su pre terapijske procedure i tri meseca posle terapije. Uzorci za mikrobiološku analizu uzimani su pre i tri meseca posle terapije, kao i tokom hirurške procedure, pre i posle dekontaminacije implantne površine. Za identifikaciju izolovanih anaeroba korišćen je sistem koji radi po principu biohemijske analize izolovanih mikrobioloških sojeva. Rezultati studije su pokazali da primenom FDT dolazi do znatne redukcije krvarenja na provokaciju u poređenju sa primenom CHX (p lt 0,001). Primena FDT, kao pomoćnog terapijskog sredstva, omogućava potpunu eliminaciju anaerobnih bakterija sa implantne površine. Zaključak Rezultati pokazuju da FDT može da se koristi kao pomoćno terapijsko sredstvo za dekontaminaciju implantne površine i periimplantnog tkiva u okviru terapije periimplantitisa.