Dijagnoza i terapija hipodoncije zuba

Abstract

Hipodoncija predstavlja kongenitalni nedostatak zuba i jedna je od najučestalijih kraniofacijalnih anomalija kod ljudi. Pojam hipodoncija se odnosi na nedostatak do 6 zuba. Oligodoncija se odnosi na nedostatak više od 6 zuba, dok anodoncija označava nedostatak svih zuba u vilici. Najnovija istraživanja ukazuju na to da su u etiologiji nastanka spomenutog stanja uključeni patologija genetske regulacije razvoja zuba, ali i faktori spoljašnje sredine. Hipodoncija se može pojaviti u sklopu prepoznatih sindroma poput Downovog sindroma ili ektodermalne displazije, ali i izolovano, nesindromski. Hipodoncija je mnogo učestalija u stalnoj denticiji nego u mlečnoj denticiji sa stopom pojavljivanja od 3.5% do 6.5%, zavisno od pola ili etičke pripadnosti. Najčešće nedostaju donji drugi pretkutnjaci i gornji lateralni sekutići. Uz hipodonciju često pronalazimo kliničke karakteristike poput mikrodoncije zuba, transpozicije zuba stalne denticije, ektopične stalne zube i infraokluziju mlečnih kutnjaka. Lečenje ovog stanja uključuje otvaranja, zatvaranje i preraspodelu praznog prostora u koji bi trebao niknuti zub koji nedostaje. Nakon toga je uglavnom potrebna protetska ili implantoprotetska sanacija, autotransplantacija zuba ili restaurativno preoblikovanje krune zuba koji je pomaknut u prazan prostor.