Digitalni otisak u fiksnoj protetici

Abstract

Savremene digitalne metode razvijene su kako bi ubrzale i pojednostavile postupak izrade protetskih nadoknada, omogućavajući njegovu standardizaciju i ponovljivost. Otisak se nalazi na početku "proizvodnog lanca", eventualne greške odraziće se na sve naredne korake u izradi protetskog rada i na njegovu konačnu preciznost. Zbog toga se nastavlja potraga za boljim materijalima i tehnologijama koji će greške svesti na najmanju moguću meru. Kao prednosti digitalnog otiska, imeđu ostalog, se navode brzina, efikasnost, ugodniji postupak za pacijenta, veća preciznost zbog smanjenja uticaja ljudskog faktora, mogućnost čuvanja prikupljenih podataka na neodređeno vreme bez potrebe za fizičkim prostorom kao i jednostavniji prenos digitalne slike između ordinacije i laboratorije. Kvalitet otiska zavisi od tehničke opreme koja se koristi, ali i stručnosti terapeuta. Svaka generacija uređaja za digitalizaciju nudi nove mogućnosti sa novim senzorima, eletronikom i programskom podrškom tako da postupci bivaju jednostavniji, brži i precizniji.