Osnovni cilj određivanja međuviličnih odnosa je pravilno uspostavljanje stabilnih odnosa između gornje i donje vilice, radi izrade estetski i funkcionalno zadovoljavajuće totalne zubne proteze.
Pod terminom određivanje međuviličnih odnosa podrazumeva se određivanje odnosa mandibule prema maksili u sve tri ravni: frontalnoj, sagitalnoj i horizontalnoj.
Pre samog početka definisanja ovih odnosa neophodno je poznavanje osnovnih položaja i pokreta mandibule, radi razumevanja okluzije, pravilnog određivanja MVO, izbora veštačkih zuba i artkulatora prilikom izrade TZP.
Dakle sam postupak definisanja MVO prolazi kroz nekoliko faza.
Najpre određujemo nivo orjentacione okluzalne ravni, koja predstavlja zamišljenu ravan koja anteriorno dodiruje sečivne grebene donjih centralnih sekutića, a posteriorno distobukalne krvžice donjih molara. Optimalan odnos okluzalne ravni prema okolnim strukturama u toku mastikacije i fonacije je neophodan da bi se ove funkcije nesmetano odvijale. Predstavlja st...artnu poziciju pri definisanju okluzalne ravni veštačkih zuba koja mora biti prilagođena morfološkim i funkcijskim specifičnostima orofacijalnog sistema.
Zatim određujemo vertikalnu dimenziju okluzije koja predstavlja vertikalni odnos donje vilice prema gornjoj, kod bezubih pacijena definisan položajem fiziološkog mirovanja.
Horizontalni međuvilični odnos bezubih pacijenata definisan je položajem centralne relacije koja predstavlja odnos artikulacionih površina koji je konstatnan i kod bezubih i kod pacijenata sa zubima. Međutim iako se ovaj položaj i položaj centralne okluzije kod pacijenata sa prirodnim zubima ne podudaraju, kod bezubih osoba jedini početni položaj prema kome se formira interkuspalni odnos veštačkih zuba je položaj centralne relacije.
Što se tiče izbora artikulatora, da bi sama analiza pokreta u artikulatoru bila što približnija individulanim karakteristikama samog pacijenta, najbolje je koristiti podesive artikulatore, koji nam omogućavaju unos individulanih vrednosti nagiba sagitalne i lateralne kondilne putanje.
TY - THES
AU - Majstorović, Milica
PY - 2020
UR - https://smile.stomf.bg.ac.rs/handle/123456789/2802
AB - Osnovni cilj određivanja međuviličnih odnosa je pravilno uspostavljanje stabilnih odnosa između gornje i donje vilice, radi izrade estetski i funkcionalno zadovoljavajuće totalne zubne proteze.
Pod terminom određivanje međuviličnih odnosa podrazumeva se određivanje odnosa mandibule prema maksili u sve tri ravni: frontalnoj, sagitalnoj i horizontalnoj.
Pre samog početka definisanja ovih odnosa neophodno je poznavanje osnovnih položaja i pokreta mandibule, radi razumevanja okluzije, pravilnog određivanja MVO, izbora veštačkih zuba i artkulatora prilikom izrade TZP.
Dakle sam postupak definisanja MVO prolazi kroz nekoliko faza.
Najpre određujemo nivo orjentacione okluzalne ravni, koja predstavlja zamišljenu ravan koja anteriorno dodiruje sečivne grebene donjih centralnih sekutića, a posteriorno distobukalne krvžice donjih molara. Optimalan odnos okluzalne ravni prema okolnim strukturama u toku mastikacije i fonacije je neophodan da bi se ove funkcije nesmetano odvijale. Predstavlja startnu poziciju pri definisanju okluzalne ravni veštačkih zuba koja mora biti prilagođena morfološkim i funkcijskim specifičnostima orofacijalnog sistema.
Zatim određujemo vertikalnu dimenziju okluzije koja predstavlja vertikalni odnos donje vilice prema gornjoj, kod bezubih pacijena definisan položajem fiziološkog mirovanja.
Horizontalni međuvilični odnos bezubih pacijenata definisan je položajem centralne relacije koja predstavlja odnos artikulacionih površina koji je konstatnan i kod bezubih i kod pacijenata sa zubima. Međutim iako se ovaj položaj i položaj centralne okluzije kod pacijenata sa prirodnim zubima ne podudaraju, kod bezubih osoba jedini početni položaj prema kome se formira interkuspalni odnos veštačkih zuba je položaj centralne relacije.
Što se tiče izbora artikulatora, da bi sama analiza pokreta u artikulatoru bila što približnija individulanim karakteristikama samog pacijenta, najbolje je koristiti podesive artikulatore, koji nam omogućavaju unos individulanih vrednosti nagiba sagitalne i lateralne kondilne putanje.
PB - Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet
T1 - Međuvilični odnosi
UR - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_2802
ER -
@misc{
author = "Majstorović, Milica",
year = "2020",
abstract = "Osnovni cilj određivanja međuviličnih odnosa je pravilno uspostavljanje stabilnih odnosa između gornje i donje vilice, radi izrade estetski i funkcionalno zadovoljavajuće totalne zubne proteze.
Pod terminom određivanje međuviličnih odnosa podrazumeva se određivanje odnosa mandibule prema maksili u sve tri ravni: frontalnoj, sagitalnoj i horizontalnoj.
Pre samog početka definisanja ovih odnosa neophodno je poznavanje osnovnih položaja i pokreta mandibule, radi razumevanja okluzije, pravilnog određivanja MVO, izbora veštačkih zuba i artkulatora prilikom izrade TZP.
Dakle sam postupak definisanja MVO prolazi kroz nekoliko faza.
Najpre određujemo nivo orjentacione okluzalne ravni, koja predstavlja zamišljenu ravan koja anteriorno dodiruje sečivne grebene donjih centralnih sekutića, a posteriorno distobukalne krvžice donjih molara. Optimalan odnos okluzalne ravni prema okolnim strukturama u toku mastikacije i fonacije je neophodan da bi se ove funkcije nesmetano odvijale. Predstavlja startnu poziciju pri definisanju okluzalne ravni veštačkih zuba koja mora biti prilagođena morfološkim i funkcijskim specifičnostima orofacijalnog sistema.
Zatim određujemo vertikalnu dimenziju okluzije koja predstavlja vertikalni odnos donje vilice prema gornjoj, kod bezubih pacijena definisan položajem fiziološkog mirovanja.
Horizontalni međuvilični odnos bezubih pacijenata definisan je položajem centralne relacije koja predstavlja odnos artikulacionih površina koji je konstatnan i kod bezubih i kod pacijenata sa zubima. Međutim iako se ovaj položaj i položaj centralne okluzije kod pacijenata sa prirodnim zubima ne podudaraju, kod bezubih osoba jedini početni položaj prema kome se formira interkuspalni odnos veštačkih zuba je položaj centralne relacije.
Što se tiče izbora artikulatora, da bi sama analiza pokreta u artikulatoru bila što približnija individulanim karakteristikama samog pacijenta, najbolje je koristiti podesive artikulatore, koji nam omogućavaju unos individulanih vrednosti nagiba sagitalne i lateralne kondilne putanje.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet",
title = "Međuvilični odnosi",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_2802"
}
Majstorović, M.. (2020). Međuvilični odnosi.
Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_2802
Majstorović M. Međuvilični odnosi. 2020;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_2802 .
