Prelomi donje vilice nastaju dejstvom direktne ili indirektne sile. Mogu biti prelomi: bradnog predela, tela, ugla, grane, zglobnog i mišićnog nastavka. Prelomi grane i mišićnog nastavka su dosta retki zbog svog položaja i zaštite od strane okolnih mišića. Prilikom preloma formira se frakturna linija koja može biti povoljna ili nepovoljna. Kod preloma je bitno uzeti u obzir pripoje i funkciju mastikatornih mišića zbog eventualne dislokacije fragmenata.
Dalje podele preloma su na: otvorene i zatvorene; sa ili bez dislokacije fragmenata; nepotpuni i potpuni.
Kod dijagnostike preloma donje vilice najbitnije je uzeti u obzir sigurne i nesigurne znake preloma. Sigurni znaci su: koštani stepenik, patološka pokretljivost, krepitacije i isticanje likvora. Nesigurni znaci su oni koji mogu pratiti prelome ali se javljaju i kod drugih trauma i oboljenja. To su: poremećaj okluzije zuba u vidu: otvorenog zagrižaja u prednjem delu, bočno otvorenog zagrižaja, poremećaja sredine zagrižaja; krvarenje..., otok, krvni podliv, bol, palpatorna bolna osetljivost, ograničeno ili onemogućeno otvaranje usta, pojačano lučenje pljuvačke, zadah iz usta, poremećaj osteljivosti.
Terapija podrazumeva repoziciju i imobilizaciju. Repozicija može biti manuelna, repozicija vučom (gumice ili žice) ili hirurška. Imobilizacija može biti privremena (transportna)(zavoji) i definitivna (metalne šine, splintovi). Kod hirurške terapije pristup može biti intra ili ekstraoralni. Lečenje može biti konzervativno i hirurško. Izbor metode je individualan i zavisi od vrste preloma, frakturne linije, uzrasta, zdravstvenog stanja, okolnih struktura.
TY - THES
AU - Labović, Radomir
PY - 2022
UR - https://smile.stomf.bg.ac.rs/handle/123456789/3139
AB - Prelomi donje vilice nastaju dejstvom direktne ili indirektne sile. Mogu biti prelomi: bradnog predela, tela, ugla, grane, zglobnog i mišićnog nastavka. Prelomi grane i mišićnog nastavka su dosta retki zbog svog položaja i zaštite od strane okolnih mišića. Prilikom preloma formira se frakturna linija koja može biti povoljna ili nepovoljna. Kod preloma je bitno uzeti u obzir pripoje i funkciju mastikatornih mišića zbog eventualne dislokacije fragmenata.
Dalje podele preloma su na: otvorene i zatvorene; sa ili bez dislokacije fragmenata; nepotpuni i potpuni.
Kod dijagnostike preloma donje vilice najbitnije je uzeti u obzir sigurne i nesigurne znake preloma. Sigurni znaci su: koštani stepenik, patološka pokretljivost, krepitacije i isticanje likvora. Nesigurni znaci su oni koji mogu pratiti prelome ali se javljaju i kod drugih trauma i oboljenja. To su: poremećaj okluzije zuba u vidu: otvorenog zagrižaja u prednjem delu, bočno otvorenog zagrižaja, poremećaja sredine zagrižaja; krvarenje, otok, krvni podliv, bol, palpatorna bolna osetljivost, ograničeno ili onemogućeno otvaranje usta, pojačano lučenje pljuvačke, zadah iz usta, poremećaj osteljivosti.
Terapija podrazumeva repoziciju i imobilizaciju. Repozicija može biti manuelna, repozicija vučom (gumice ili žice) ili hirurška. Imobilizacija može biti privremena (transportna)(zavoji) i definitivna (metalne šine, splintovi). Kod hirurške terapije pristup može biti intra ili ekstraoralni. Lečenje može biti konzervativno i hirurško. Izbor metode je individualan i zavisi od vrste preloma, frakturne linije, uzrasta, zdravstvenog stanja, okolnih struktura.
PB - Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet
T1 - Prelomi donje vilice
UR - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_3139
ER -
@misc{
author = "Labović, Radomir",
year = "2022",
abstract = "Prelomi donje vilice nastaju dejstvom direktne ili indirektne sile. Mogu biti prelomi: bradnog predela, tela, ugla, grane, zglobnog i mišićnog nastavka. Prelomi grane i mišićnog nastavka su dosta retki zbog svog položaja i zaštite od strane okolnih mišića. Prilikom preloma formira se frakturna linija koja može biti povoljna ili nepovoljna. Kod preloma je bitno uzeti u obzir pripoje i funkciju mastikatornih mišića zbog eventualne dislokacije fragmenata.
Dalje podele preloma su na: otvorene i zatvorene; sa ili bez dislokacije fragmenata; nepotpuni i potpuni.
Kod dijagnostike preloma donje vilice najbitnije je uzeti u obzir sigurne i nesigurne znake preloma. Sigurni znaci su: koštani stepenik, patološka pokretljivost, krepitacije i isticanje likvora. Nesigurni znaci su oni koji mogu pratiti prelome ali se javljaju i kod drugih trauma i oboljenja. To su: poremećaj okluzije zuba u vidu: otvorenog zagrižaja u prednjem delu, bočno otvorenog zagrižaja, poremećaja sredine zagrižaja; krvarenje, otok, krvni podliv, bol, palpatorna bolna osetljivost, ograničeno ili onemogućeno otvaranje usta, pojačano lučenje pljuvačke, zadah iz usta, poremećaj osteljivosti.
Terapija podrazumeva repoziciju i imobilizaciju. Repozicija može biti manuelna, repozicija vučom (gumice ili žice) ili hirurška. Imobilizacija može biti privremena (transportna)(zavoji) i definitivna (metalne šine, splintovi). Kod hirurške terapije pristup može biti intra ili ekstraoralni. Lečenje može biti konzervativno i hirurško. Izbor metode je individualan i zavisi od vrste preloma, frakturne linije, uzrasta, zdravstvenog stanja, okolnih struktura.",
publisher = "Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet",
title = "Prelomi donje vilice",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_3139"
}
Labović, R.. (2022). Prelomi donje vilice.
Univerzitet u Beogradu, Stomatološki fakultet..
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_3139
Labović R. Prelomi donje vilice. 2022;.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_smile_3139 .
