Hiruške tehnike korekcije deformiteta gornje i donje vilice

Abstract

Dentofacijalni deformiteti predstavljaju disharmoniju donje i gornje vilice, estetski nesklad lica i niz funkcionalnih smetnji koje za posledicu imaju narušavanje osnovnih uloga stomatognatnog sistema. Cilj korekcije deformiteta lica i vilica jeste da se repozicioniraju dentoalveolarni segmenti u povoljan isplaniran odnos i da kao takvi obezbede funkcionalne i estetske rezultate. Odluka o ovim složenim terapijskim modalitetima se donosi konzilijarno nakon opsežne analize i planiranja procedure. Zahvati koji se primenjuju zavise od indikacija i individualno se donose za svaki klinički slučaj u određenom životnom dobu pacijenta. Najčešće se u okviru donje vilice primenjuje sagitalna splint osteotomija vilične grane, dok u gornjoj vilici Le Fort I osteotomija. Osteotomija se izvodi po tačno određenom protokolu. Cilj osteotomije jeste korekcija položaja koštanih segmenata, eliminacija koštanih deformiteta i postavljanje vilica u optimalni ortognatski odnos. Ortognatska hirurgija je jedna u nizu terapijskih procedura koje se preduzimaju u toku ispravljanja deformiteta. Pre nego što se pristupi hiruškoj korekciji prethodi prehiruška priprema u vidu ortodontske terapija i ekstrakcije potrebnih zuba a nakon hiruške korekcije glavni cilj je uspostaviti stabilnost skeletni odnos i održati postignute rezultate.