Adhezivni mostovi

Abstract

Ahezivni mostovi su uslovno trajne fiksne nadoknade koje se adhezivno vežu za susedne zube, pri čemu se maksimalno čuvaju zdrava tvrda tkiva zuba nosača. Oni su prvobitno razvijeni na univerzitetu u Merilendu pa otuda i kolokvijalni naziv “Merilend” most. Indikacije za izradu adhezivnih mostova u dečjoj stomatologiji su najčešće stanja koja su dovela do gubitka jednog, dva, a ređe više zuba. To su: gubitak zuba kao posledica komplikacije traume zuba; gubitak zuba kao posledica komplikacije karijesa zuba; hipodoncija jednog ili dva trajna zuba. Kao materijali za izradu adhezivnog mosta mogu se upotrebiti kompozit, keramika, prirodni zub ili akrilatni zub iz garniture zuba za protezu. Substruktura adhezivnog mosta najčešće se izrađuje od kompozita ojačanih vlaknima (fiber-reiforced composites). Vlakna su različitog sastava i karakteristika. Mogu biti polietilenska zatim kvarcna i staklena. Takođe vlakna mogu biti različito orijentisana i postavljena, a mogu biti fabrički impregnirana ili se mogu impregnirati u postupku izrade. Postoje dva osnovna načina za izradu adhezivnih mostova. Jedan podrazumeva direktnu izradu u ordinaciji, a drugi indirektnu izrada u laboratorijskim uslovima. Obe metode imaju i prednosti i nedostatke.